O pewnej klasie integracyjnej…

Wycieczka do muzeum Kinematografii w Łodzi

Nowa klasa integracyjna - to nowe wyzwanie dla uczących i wychowanków. Od roku szkolnego 2009/2010 działają w Gimnazjum nr 5 już dwie klasy integracyjne. Niebawem powitamy następną. Z każdą z nich pracuje nauczyciel przedmiotu oraz pedagog specjalny.

Dogoterapia

Integracja umożliwia kontakt, współdziałanie dzieci zdrowych z ich chorymi rówieśnikami. Przebywanie w grupie integracyjnej prowadzi do wyrównania szans rozwojowych wszystkich podopiecznych.
Świadectwem tego jest fakt, iż uczniowie takiej klasy mogą stworzyć wspaniały zespół.

Las łagiewnicki w Łodzi – zajęcia laboratoryjne w Ośrodku Ekologicznym

Wspólne zajęcia lekcyjne, terapeutyczne, wycieczki, wyjazdy do teatrów, muzeów, pikniki, ogniska scalają społeczność uczniowską. Pozwalają lepiej się poznać, polubić, zawiązać nowe przyjaźnie, a nawet pierwsze miłości.

Dogoterapia (fot. Marta Szafranek)

Mam ogromną przyjemność pracować właśnie w takiej klasie.

Opracowała: Marta Szafranek

Pierwsza klasa integracyjna utworzona została w Gimnazjum nr 5 wraz z rozpoczęciem roku szkolnego 2008/2009. Nabór uczniów miał swój początek już w czerwcu 2008 roku.

[Klasa integracyjna w roku szkolnym 2008/2009]

W roku szkolnym 2009/2010, do pierwszej klasy integracyjnej uczęszcza 17 uczniów. Wszystkie dzieci realizują ten sam program, jak w pozostałych klasach, lecz jego zczegółowe treści dostosowane są do indywidualnych potrzeb i możliwości poznawczych uczniów niepełnosprawnych.

Indywidualizacja pracy dydaktycznej jest możliwa dzięki współpracy dwóch pedagogów prowadzących zajęcia: nauczyciela przedmiotu i nauczyciela wspomagającego. Jej podstawą jest wzajemne porozumienie i pozytywne relacje interpersonalne. Nauczyciele uczący w klasach integracyjnych powinni być kreatywni, otwarci w poszukiwaniu nowych rozwiązań dydaktycznych i wychowawczych. Ich działania powinny się uzupełniać.

Przemyślany dobór dzieci do klas integracyjnych warunkuje prawidłowy przebieg procesów dydaktycznych. Właściwe warunki pracy zaspokajają edukacyjne, społeczne i terapeutyczne potrzeby uczniów. W klasie uczy się tolerancji i szacunku dla innych ludzi, niezależnie od ich wyglądu czy wiedzy.

Uczniowie oprócz równych praw mają obowiązki dostosowane do swoich możliwości. Ocenie podlega nie tylko efekt ich działań, ale przede wszystkim zaangażowanie i wkład pracy.

Każde dziecko ma prawo do nauki w szkole ogólnodostępnej. Kształcenie uczniów w ośrodkach specjalnych praktycznie zamyka drogę do kontynuowania nauki w innych placówkach oświatowych. Uzyskanie świadectwa szkoły specjalnej bywa etykietą, która często uniemożliwia znalezienie właściwego zatrudnienia w życiu dorosłym.

Podział dzieci na ,,lepsze’’ i ,,gorsze’’ jest stereotypem głęboko zakorzenionym w społeczeństwie. Naszym zadaniem-nauczycieli i innych specjalistów współpracujących ze szkołą, jest przełamywać go. To wielkie wyzwanie!

Każdy z nas jest inny, nikt nie jest idealny. Wspólnie uczymy się empatii, zrozumienia, szacunku dla drugiego człowieka oraz cierpliwości.

Opracowała: Anna Kołodziejczyk-Rejniak